Het is zomaar al weer 15 jaar geleden dat ik me inschreef als zelfstandig (business) coach. En sindsdien heb ik honderden mensen gesproken in alle mogelijke situaties. De één stond in de Quote, de ander weer voor het bijstandsloket. Velen moesten of wilden veranderen en hadden te maken met depressies, burnouts, angsten of combinaties daarvan. Weer anderen wilden graag eens sparren over zingeving en verdieping, hoe ze zich handiger tot “de dingen” konden verhouden. Ook heb ik veel ondernemers geadviseerd die graag weer met meer plezier en rendement wilden ondernemen. Ik voel me bevoorrecht en dankbaar voor het vertrouwen dat ik kreeg.
Terugkijkend
In vergelijk met een aantal jaren geleden, merk ik als coach wel dat mijn klanten het nu steeds lastiger vinden om in balans te blijven in een maatschappij die zo snel vertrumpt. Het economisch nut lijkt nu de norm en alles wat niet snel geld oplevert boeit niet; kan weg. De menselijke maat is vaak ver te zoeken en de keuzes die men maakt zijn steeds vaker noodgedwongen, strategisch en louter logisch waarbij grotendeels voorbij wordt gegaan aan de eigen beleving; the show must go on!
Leefsnelheid
Daarbij is de laatste jaren ook de leefsnelheid enorm toegenomen. Samengevat heb ik een steeds oppervlakkiger wordende snapchat maatschappij zien ontstaan waar tijd en aandacht voor nuance en verdieping vaak ver te zoeken zijn. Teveel mensen leven in constante stress en zijn door een dwingende buitenwereld steeds verder van zichzelf afgedreven, met als gevolg een ware burnout epidemie.
Burnout
Zo meldde zich onlangs een manager met serieuze burnout klachten, hij had van zijn werkgever maximaal 4 weken gekregen om te herstellen, dat moest genoeg zijn. Tijdens het kennismakingsgesprek nam hij vrijwel gelijk het woord en vroeg of ik hem ook zo’n stappenplannetje kon bieden, zoals hij dat vaak op LinkedIn zag. Hij doelde op programma’s met een veelbelovende titel als “in 6 stappen uit je burnout”; dat wilde hij ook.
De vraag van deze klant is exemplarisch voor een zeer grote groep mensen die zijn blijven geloven in de illusie van de maakbare wereld, ondanks dat ze zich daardoor vaak doodongelukkig voelen. De bijna dwangmatige zoektocht naar instant geluk, en het constante duwen & trekken aan de realiteit maakt lichamelijk en geestelijk ziek. Als coach merk ik merk dat maar zeer weinig mensen nog de kunst van het verdragen verstaan.
Na alle coachingsgesprekken heb ik wel een paar leefregels ontdekt die over het algemeen zo gelukkig mogelijk maken.
Kern van de zaak:
- Hou het simpel, klein en overzichtelijk
- Vind balans tussen verklaren en ervaren; hoofd, hart en handen.
- Stop met duwen & trekken
- Wees onvoorwaardelijk zo mild mogelijk voor jezelf
- Leer alleen te zijn zonder je eenzaam te voelen
- Leer wat je niet kunt veranderen te verdragen zonder te klagen.
- Als iemand je (nog) steeds ongelukkig maakt en je je niet gehoord en / of gezien voelt; wegwezen!
En mocht je eens verder willen praten over wat jou bezig houdt, dan hoor ik graag van je.
Over Cesto